maandag

Lieve allemaal,
Ik heb helaas niet zoveel kunnen bloggen als dat ik had gehoopt. Ik ben desondanks van plan alles wat ik heb meegemaakt hier nog wel de komende tijd te delen. Voor nu wil ik jullie toch een preview geven.

Maandag hebben wij meegebouwd aan een biogasinstallatie. De organisatie hivos werkt als volgt: wanneer iemand in het dorp een biogasinstallatie wil dan dient hij er zelf voor te zorgen dat er een diep gat wordt gegraven. Hij regelt zelf zand, water en stenen.  De elementen die voor een installatie nodig zijn en natuurlijk heeft hij het nodige vee. Hivos komt tegemoet in het cement bepaalde tools en de kennisoverdracht.

Het was bijzonder te zien met hoeveel interesse de mannen uit het dorp aan deze installatie werkten. Iedereen de schouders eronder en wij als expeditie leden mochten daarin deel zijn. Beton maken zonder betonmolen,  een gat van 3 bij 3 meter hakken in een rotsachtige kalkbodem..zeker niet de makkelijkste klusjes, maar het moest gebeuren om in de toekomst te kunnen genieten van elektriciteit in hun woningen.

Diezelfde dag gingen wij richting het strand waar de vissers werkten. We hebben geleerd hoe je een visnet repareert en gingen vervolgens de zee op om een vis te vangen aan een lijn. In ons bootje was echter geen lijn aanwezig dus wij waren gewoon lekker aan t rondvaren met onze sumbanese roeiers, die daan en willem bleken te heten. Alla "wie is de mol meets titanic" stond ik met mijn armen gespreid in de houten constructie om over het water de zon te zien glinsteren met de silhouetten van de andere bootjes. Fantastisch!

Dinsdag ochtend zouden we weer verder. Ik had een mooie rok gekocht die door een mama van het dorp Kendautana was geweven. Na de groepsfoto sprong ik van de veranda af en bleef die mooie lange doek natuurlijk aan de enige uitstaande spijker van het huisje hangen. Omdat dit ongeluk mij in dit dorp was overkomen moest er eigenlijk meteen een big geofferd worden, maar omdat ik niet zo goed blijk met offers en dit ongeluk op ongeluk zou betekenen wegens kans op flauwtes en ik daarmee de hele veestapel zou moeten laten offeren heb ik een andere mooie handgeweven doek gekregen die mij geluk moest brengen voor de rest van de reis. Natuurlijk struikelde ik nog wel even over een steen opweg naar de auto. Waarbij het hele dorp natuurlijk hard moest lachen.

Wij gingen opweg naar Pak Made, de boer die rijk is geworden van zijn biogasinstallatie. .....